بعد از اولین شماره مقتضیات عدالت بعضی دوستان به ما اشکال کردند که نباید وارد مصادیق و جزئیات شوید و ... در پاسخ به این اشکال چند مطلب را مختصراً عرض می کنیم و بحث مفصل را به وقت مناسب تری واگذار میکنیم.

اولاً هدف نهایی ما از همه آن بحث های تئوریک و مفهومی و کلّی رسیدن به همین بحث ها ی مصداقی و جزئی بوده است. البته این هرگز به معنی کم اهمیت شدن ما به مباحث اساسی تئوری نیست و ان شاء الله آن مقولات را نیز همچنان با جدیت پی خواهیم گرفت.

ثانیاً یکی از آسیب های مباحث تئوریک همواره این بوده است که از قابلیت تفسیر پذیری بالایی برخوردارند و گاهی مشاهده شده است که مثلاً حتی ظالم ترین ستمگران اعمال ستمکارانه خود را به نام عدالت و تحت لوای آن جامه عمل پوشانده اند. کما اینکه ما نیز همین مشکل را در مدرسه عالی داریم؛ و چند نفر انگشت شمار از مسوولان بی کفایت مدرسه که متاسفانه اعتماد کامل تولیت محترم مدرسه را نیز به خود جلب کرده اند و عامل اصلی فساد و تباهی استعداد ها و توانمندی های سرشار دانشجویان و سایر امکانات مدرسه هستند دقیقاً با سوء استفاده از این مفهوم زیبا از آن چماقی ساخته و بر سر دانشجویان مظلوم می کوبند تا آنها را از روشنگری های خود که با نام عدالت خواهی انجام میشود و مطالبات به حقشان پشیمان و توبه کار کنند! (کلمهْ حق‌ٍّ یراد بها الباطل).

غافل از اینکه خوشبختانه دست این افراد برای بچه ها رو شده است و به قول معروف دیگر حنایشان برای بچه ها رنگی ندارد و بچه ها به خوبی دریافته اند که آتش این فتنه ها از سوی چه کسی برمیخیزد.و بالاتر از آن حتی اغراض پلید آنها برای ما و اکثریت بچه ها روشن شده است و به فضل الهی هرگز اجازه تحقق آن اغراض را به ایشان نخواهیم داد. (ان شاء الله)

امروز دیگر ? سال پیش نیست که دانشجوهای مدرسه از همه جا بی خبر باشند تا آقایان بتوانند در حاشیه امنی که از غفلت و بیخبری بچه ها برایشان درست میشود به راحتی هر کاری بکنند و بعد هم همه مشکلات مدرسه را به گردن تولیت محترم مدرسه بیندازند تا دانشجویان را در تقابل با ایشان قرار دهند و خود از آب گل آلود ماهی بگیرند. در حالی که تولیت معظم به خاطر اعتماد برخاسته از حسن ظن خود همه کارها را به خود ایشان واگذار کرده اند و روحشان هم از گندکاری های آقایان خبر ندارد.

لذا با عنایت به این موارد و ادلّه دیگر لازم می دانیم دست به روشن گری و افشاء حقایق بزنیم و مصادیق ظلم و بی عدالتی در مدرسه را یکی یکی برخواهیم شمرد. البته در شمارش این موارد باز هم به دلیل تعهد و پای بندی ما به اصول اخلاقی (بر خلاف بعضی از این آقایان) افشای مصادیق نگران کننده تری که همه کس از آنها خبر ندارند را به زمانی واگذار می کنیم که احساس کنیم برای رسیدن به هدف چاره ای جز این کار نداریم.

امیدوارم کار به آنجا نکشد!